اعماق

خدایا! در اعماق قلبم
شاه نشینی برای تو دارم.
شمع های سرورم به امید آمدن تو فروزانند.
آن زمان که بیایی این شعله ها تابناکتر می شوند .
خواه بیایی ، یا نه ...
با اشک هایم تمامی این دنیای مادی را فرو خواهم شست .
خدایا! برای خرسندی ات،
با اشک هایم که به عطر عشق آغشته اند ،
پاهای سکوت نو را خواهم شست
و محراب روحم را تا آمدنت خالی نگاه خواهم داشت
لب نخواهم گشود و از تو چیزی نخواهم خواست .
تو آلام و رنج انتظار این قلب شوریده را می شناسی .
تو دعای مرا می شنوی
و می دانی که به هیچ کس دیگر چون تو عشق نمی ورزم .
خواه بیایی ، یا نه ...
به انتظارت خواهم نشست...
حتی تا ابد!
پاراماهانزا یوگاناندا